دلم گرفته آسمون ، نمی تونم گریه کنم
شکنجه می شم از خودم ، نمی تونم شکوه کنم
انگاری کوه غصه ها رو سینه من اومده
باز داره باورم می شه ، خنده به من نیوموده
دلم گرفته آسمون از خودتم خسته ترم
تو روزگار بی کسی یه عمره که در به درم
حتی صدای نفسم ، می گه که توی قفسم
من واسه آتیش زدن یه کوله بار شب بسم
دلم گرفته آسمون ، یه کم منو حوصله کن
نگو که از این روزگار ، یه خورده کمتر گله کن
منو به بازی می گیرن عقربه های ساعتم
برگه تقویم می کنه لحظه به لحظه لعنتم
آهای زمین نچرخ تا آروم بگیره یه آدم شکسته تن
خدا خودت به داد این بنده رو سیاهت برس، خدا جونم بیشتر از هر موقع بهت نیاز دارم

توﺻﯿﻪﻫﺎﯼ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ )ﻋﺞ( ﺑﻪ ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ

.1 ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ـ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ـ ﺑﺘﺮﺳﯿﺪ ﻭ ﺗﻘﻮﺍ
ﭘﯿﺸﻪ ﮐﻨﯿﺪ.
.2 ﺑﻪ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﻓﺘﻨﻪ ﻭ
ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺭﻭﯼ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻤﮏ
ﮐﻨﯿﺪ.
.3 ﻋﻬﺪ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ ﮐﻪ
ﺭﺍﻩ ﺗﻘﻮﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﯿﺶ ﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻻﺯﻡ
ﺍﺳﺖ ]ﻭ ﺣﻖ ﺧﺪﺍﺳﺖ[ ﺍﺯ ﻣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺧﺎﺭﺝ ﮐﻨﺪ،
ﺍﺯ ﻓﺘﻨﻪﯼ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻭ ﺭﻧﺞﻫﺎﯼ ﻇﻠﻤﺎﻧﯽ ﺩﺭ
ﺍﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ.
.4 ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ، ﺩﺭ ﺑﺨﺸﺶ ﺍﻣﻮﺍﻟﯽ
ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ
ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺨﻞ ﻭﺭﺯﺩ، ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ
ﺯﯾﺎﻧﮑﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.
.5 ﺍﮔﺮ ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻭﻓﺎ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺑﻪ ﻋﻬﺪ ﻭ
ﭘﯿﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ، ﻫﻤﺴﻮ ﻭ
ﯾﮏﺩﻝ ﺷﻮﻧﺪ، ﺩﯾﺪﺍﺭ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﺄﺧﯿﺮ
ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩ.
.6 ﻇﻬﻮﺭ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﺄﺧﯿﺮ ﻧﯿﻔﺘﺎﺩﻩ ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ
ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺳﺮ ﻣﯽﺯﻧﺪ ﻭ
ﺧﺒﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺭﺳﺪ. )ﺗﻮﻗﯿﻊ ﺑﻪ ﺷﯿﺦ
ﻣﻔﯿﺪ(
.7 ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺑﺘﺮﺳﯿﺪ؛ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﯿﺪ؛ ﻭ ﺍﺯ
ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﻧﮕﺮﺩﯾﺪ.
.8 ﻧﯿﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ـ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺳﻨﺖ ﺁﺷﮑﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻢ ـ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﯽ، ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﻣﺎ
ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﯿﺪ. )ﺗﻮﻗﯿﻊ ﺑﻪ ﺍﺑﻦ ﺍﺑﯽﻏﺎﻧﻢ ﻗﺰﻭﯾﻨﯽ ﻭ
ﺟﻤﺎﻋﺘﯽ ﺍﺯ ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ(
.9 ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺷﻤﺎ )ﺧﻤﺲ ﻭ ﺯﮐﺎﺕ( ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ
ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﭘﺎﮎ ﻭ ﻃﺎﻫﺮ ﺑﺎﺷﺪ... ﻫﺮ
ﮐﺲ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﮐﻪ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ
ﻧﮑﻨﺪ؛ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﻧﯿﺎﺯﯼ
ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ.
.10 ﻇﻬﻮﺭ ﻭ ﻓﺮﺝ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭ ﮐﺴﺎﻧﯽ
ﮐﻪ ﻭﻗﺖ ﺭﺍﯼ ﺁﻥ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ "ﺩﺭﻭﻏﮕﻮ "
ﻫﺴﺘﻨﺪ.
.11 ﺩﺭ ﻣﺴﺎﯾﻠﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﺑﻪ ﻓﻘﻬﺎﺀ
ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﮐﻨﯿﺪ؛ ﺯﯾﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺣﺠﺖ ﻣﻦ ﺑﺮ
ﺷﻤﺎﯾﻨﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺣﺠﺖ ﺧﺪﺍﯾﻢ ﺑﺮ ﺍﯾﺸﺎﻥ...
.12 ﻣﻨﺘﻔﻊ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﺎﻡ ﻏﯿﺒﺘﻢ، ﻣﺎﻧﻨﺪ
ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺍﺳﺖ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺑﺮ ﺭﻭﯼ
ﺁﻥ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
.13 ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﺷﻤﺎ
ﻧﻤﯽﺧﻮﺭﺩ ﺳﺆﺍﻝ ﻧﮑﻨﯿﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ
ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺎﻑ ﺷﺪﻩﺍﯾﺪ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻧﯿﺎﻧﺪﺍﺯﯾﺪ.
.14 ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻌﺠﯿﻞ ﻓﺮﺝ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﯿﺪ؛ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ
ﻫﻤﯿﻦ ﻓﺮﺝ ﺷﻤﺎﺳﺖ. )ﺗﻮﻗﯿﻊ ﺑﻪ ﺍﺳﺤﺎﻕ ﺑﻦ
ﯾﻌﻘﻮﺏ(
.15 ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺍﻝ
ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﺎ )ﺧﻤﺲ، ﺯﮐﺎﺕ ﻭ ﻭﻗﻒ( ﺗﺼﺮﻑ
ﮐﻨﺪ، ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻇﺎﻟﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ
ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺷﺎﮐﯽ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺑﻮﺩ. )ﺗﻮﻗﯿﻊ ﺑﻪ
ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﺟﻌﻔﺮ ﺍﺳﺪﯼ(
.16 ﺁﯾﺎ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ
ﺁﺩﻡ ﺗﺎ ﺣﺎﻝ، ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻠﺠﺄ ﻭ ﭘﻨﺎﻫﯽ ﻗﺮﺍﺭ
ﺩﺍﺩﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯾﺎﻧﯽ
ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﯾﺎﺑﻨﺪ. ﻫﺮ
ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪﺍﯼ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪ ﻧﺸﺎﻧﻪﯼ
ﺩﯾﮕﺮ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﮔﺮﺩﯾﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﺳﺘﺎﺭﻩﺍﯼ ﺍﺯ
ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻏﺮﻭﺏ ﮐﺮﺩ ﺳﺘﺎﺭﻩﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻃ

Powered by DesiTingz.com

نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روز / دانش‌آموزان عالم را همه دانا کند ابتدا قانون آزادی نویسد بر زمین / بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند

ﺑﺎﺯﺍﯾﻦﭼﻪﺷﻮﺭﺵﺍﺳﺖﮐﻪﺩﺭﺧﻠﻖﻋﺎﻟﻢ
ﺍﺳﺖ
ﺑﺎﺯ ﺍﯾﻦ ﭼﻪ ﻧﻮﺣﻪ ﻭ ﭼﻪ ﻋﺰﺍ ﻭ ﭼﻪ ﻣﺎﺗﻤﺎﺳﺖ
ﺑﺎﺯ ﺍﯾﻦ ﭼﻪ ﺭﺳﺘﺨﯿﺰ ﻋﻈﯿﻢ ﺍﺳﺖ ﮐﺰ ﺯﻣﯿﻦ
ﺑﯽ ﻧﻔﺦ ﺻﻮﺭ ﺧﺎﺳﺘﻪ ﺗﺎ ﻋﺮﺵ ﺍﻋﻈﻤﺎﺳﺖ
ﺍﯾﻦ ﺻﺒﺢ ﺗﯿﺮﻩ ﺑﺎﺯ ﺩﻣﯿﺪ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﮐﺰﻭ
ﮐﺎﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺧﻠﻖ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﻤﻠﻪ ﺩﺭﻫﻤﺎﺳﺖ
ﮔﻮﯾﺎ ﻃﻠﻮﻉ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺍﺯ ﻣﻐﺮﺏ ﺁﻓﺘﺎﺏ
ﮐﺎﺷﻮﺏ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺫﺭﺍﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺳﺖ
ﮔﺮﺧﻮﺍﻧﻤﺶ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﻌﯿﺪ ﻧﯿﺴﺖ
ﺍﯾﻦ ﺭﺳﺘﺨﯿﺰ ﻋﺎﻡ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺶ ﻣﺤﺮﻡ ﺍﺳﺖ
ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﻗﺪﺱ ﮐﻪ ﺟﺎﯼ ﻣﻼﻝ ﻧﯿﺴﺖ
ﺳﺮﻫﺎﯼ ﻗﺪﺳﯿﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺑﺮ ﺯﺍﻧﻮﯾﻐﻢ ﺍﺳﺖ
ﺟﻦ ﻭ ﻣﻠﮏ ﺑﺮ ﺁﺩﻣﯿﺎﻥ ﻧﻮﺣﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ
ﮔﻮﯾﺎ ﻋﺰﺍﯼ ﺍﺷﺮﻑ ﺍﻭﻻﺩ ﺁﺩﻣﺎﺳﺖ
ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﯿﻦ،ﻧﻮﺭ ﻣﺸﺮﻗﯿﻦ
ﭘﺮﻭﺭﺩﻩ ﯼ ﮐﻨﺎﺭ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ،ﺣﺴﯿﻦ
* * *
ﮐﺸﺘﯽ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﯼ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﮐﺮﺑﻼ
ﺩﺭ ﺧﺎﮎ ﻭ ﺧﻮﻥ ﻃﭙﯿﺪﻩ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﮐﺮﺑﻼ
ﮔﺮ ﭼﺸم رﻭﺯﮔﺎﺭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﺯﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺴﺖ
ﺧﻮﻥ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺍﯾﻮﺍﻥ ﮐﺮﺑﻼ
ﻧﮕﺮﻓﺖ ﺩﺳﺖ ﺩﻫﺮ ﮔﻼﺑﯿﺒﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺷﮏ
ﺯﺁﻥ ﮔﻞ ﮐﻪ ﺷﺪ ﺷﮑﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﺑﺴﺘﺎﻥ ﮐﺮﺑﻼ
ﺍﺯ ﺁﺏ ﻫﻢ ﻣﻀﺎﯾﻘﻪ ﮐﺮﺩﻧﺪﮐﻮﻓﯿﺎﻥ
ﺧﻮﺵ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺣﺮﻣﺖ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﮐﺮﺑﻼ
ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﯾﻮ ﻭ ﺩﺩ ﻫﻤﻪ ﺳﯿﺮﺍﺏ ﻭﻣﯽ ﻣﮑﻨﺪ
ﺧﺎﺗﻢ ﺯ ﻗﺤﻂ ﺁﺏ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﮐﺮﺑﻼ
ﺯﺍﻥ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﻋﯿﻮﻕ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ
ﻓﺮﯾﺎﺩﺍﻟﻌﻄﺶ ﺯ ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ ﮐﺮﺑﻼ
ﺁﻩ ﺍﺯ ﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﻟﺸﮕﺮ ﺍﻋﺪﺍ ﻧﮑﺮﺩ ﺷﺮﻡ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﯿﻤﻪ ﯾﺴﻠﻄﺎﻥ ﮐﺮﺑﻼ
ﺁﻥ ﺩﻡ ﻓﻠﮏ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﻏﯿﺮﺕ ﺳﭙﻨﺪ ﺷﺪ
ﮐﺰ ﺧﻮﻑ ﺧﺼﻢ ﺩﺭ ﺣﺮﻡ ﺍﻓﻐﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪﺷﺪ
* * *
ﮐﺎﺵ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﺮﺍﺩﻕ ﮔﺮﺩﻭﻥ ﻧﮕﻮﻥ ﺷﺪﯼ
ﻭﯾﻦ ﺧﺮﮔﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺳﺘﻮﻥﺑﯿﺴﺘﻮن شدﯼ
ﮐﺎﺵ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭﺁﻣﺪﯼ ﺍﺯ ﮐﻮﻩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﮐﻮﻩ
ﺳﯿﻞ ﺳﯿﻪ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﻗﯿﺮﮔﻮﻧﺸﺪﯼ
ﮐﺎﺵ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺯ ﺁﻩ ﺟﻬﺎﻥ ﺳﻮﺯ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ
ﯾﮏ ﺷﻌﻠﻪ ﯼ ﺑﺮﻕ ﺧﺮﻣﻦ ﮔﺮﺩﻭﻥ ﺩﻭﻧﺸﺪﯼ
ﮐﺎﺵ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩ ﺁﺳﻤﺎﻥ
ﺳﯿﻤﺎﺏ ﻭﺍﺭ ﮔﻮﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﯽ ﺳﮑﻮﻥ ﺷﺪﯼ
ﮐﺎﺷﺂﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﭘﯿﮑﺮ ﺍﻭ ﺷﺪ ﺩﺭﻭﻥ ﺧﺎﮎ
ﺟﺎﻥ ﺟﻬﺎﻧﯿﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺗﻦ ﺑﺮﻭﻥ ﺷﺪﯼ
ﮐﺎﺵ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻧﮑﻪ ﮐﺸﺘﯽ ﺁﻝ ﻧﺒﯽ ﺷﮑﺴﺖ
ﻋﺎﻟﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﻏﺮﻗﻪ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺧﻮﻥ ﺷﺪﯼ
ﺁﻥ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﮔﺮ ﻧﻔﺘﺎﺩﯼ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﺣﺸﺮ
ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﯼ ﺩﻫﺮ ﭼﻮﻥ ﺷﺪﯼ
ﺁﻝ ﻧﺒﯽ ﭼﻮ ﺩﺳﺖ ﺗﻈﻠﻢﺑﺮﺁﻭﺭﻧﺪ
ﺍﺭﮐﺎﻥ ﻋﺮﺷﺮﺍ ﺑﻪ ﺗﻼﻃﻢ ﺩﺭﺁﻭﺭﻧﺪ

¤ﺳﻼﻡ ﺑﺮﻣﺤﺮﻡ
¤
ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﻮﺍﯼ ﻧﯿﻨﻮﺍ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺭﻭﯼ ﺩﻝ ﺑﺎ
ﮐﺎﺭﻭﺍﻥ ﮐﺮﺑﻼ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺍﺯ ﺣﺮﯾﻢ ﮐﻌﺒﻪ ﺟﺪﺵ ﺑﻪ ﺍﺷﮑﯽ ﺷﺴﺖ ﺩﺳﺖ
ﻣﺮﻭﻩ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ
ﻧﻬﺎﺩ ﺍﻣﺎ ﺻﻔﺎ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﻣﯿﺒﺮﺩ ﺩﺭ ﮐﺮﺑﻼ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻭ ﺩﻭ ﺫﺑﺢ ﻋﻈﯿﻢ
ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﻬﺎ
ﺣﺮﻣﺖ ﮐﻮﯼ ﻣﻨﺎ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﭘﯿﺶ ﺭﻭ ﺭﺍﻩ ﺩﯾﺎﺭ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﺎﻓﯿﺶ ﻧﯿﺴﺖ
ﺍﺷﮏ ﻭ ﺁﻩ
ﻋﺎﻟﻤﯽ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻗﻔﺎ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺑﺲ ﮐﻪ ﻣﺤﻤﻞ ﻫﺎ ﺭﻭﺩ ﻣﻨﺰﻝ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺑﺎ
ﺷﺘﺎﺏ
ﮐﺲ ﻧﻤﯽ‌ﺩﺍﻧﺪ
ﻋﺮﻭﺳﯽ ﯾﺎ ﻋﺰﺍ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺭﺧﺖ ﻭ ﺩﯾﺒﺎﺝ ﺣﺮﻡ ﭼﻮﻥ ﮔﻞ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﺍﺟﺶ ﺑﺮﻧﺪ
ﺗﺎ ﺑﺠﺎﺋﯽ
ﮐﻪ ﮐﻔﻦ ﺍﺯ ﺑﻮﺭﯾﺎ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺑﺮﺩﻥ ﺍﻫﻞ ﺣﺮﻡ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺮ ﻏﯿﺐ
ﻭﺭﻧﻪ ﺍﯾﻦ
ﺑﯽ‌ﺣﺮﻣﺘﯽ ﻫﺎ ﮐﯽ ﺭﻭﺍ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺳﺮﻭﺭﺍﻥ‌ ،ﭘﺮﻭﺍﻧﮕﺎﻥ ﺷﻤﻊ ﺭﺧﺴﺎﺭﺵ ﻭﻟﯽ
ﭼﻮﻥ ﺳﺤﺮ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻪ
ﺳﺮ ﺍﺯ ﺗﻦ ﺟﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺳﺮ ﺑﻪ ﺗﺎﺝ ﺯﯾﻦ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺭﺍﻩ‌ﭘﯿﻤﺎﯼ ﻋﺮﺍﻕ
ﻣﯽ‌ﻧﻤﯿﺪ ﺧﻮﺩ ﮐﻪ
ﻋﻬﺪﯼ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺍﻭ ﻭﻓﺎﯼ ﻋﻬﺪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺳﺮ ﮐﻨﺪ ﺳﻮﺩﺍ ﻭﻟﯽ
ﺧﻮﻥ ﺑﻪ ﺩﻝ ﺍﺯ
ﮐﻮﻓﯿﺎﻥ ﺑﯽ ﻭﻓﺎ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﺑﯽ ﺍﻣﺎﻥ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﯽ‌ﻭﻓﺎ
ﺑﺎ ﮐﺪﺍﻣﯿﻦ ﺳﺮ ﮐﻨﺪ
ﻣﺸﮑﻞ ﺩﻭ ﺗﺎ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺳﯿﺮﺕ ﺁﻝ ﻋﻠﯽ ﺑﺎ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﮐﺮﺑﻼﺳﺖ
ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﺎ
ﯾﮑﯽ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﻤﺎ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺁﺏ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺗﺸﻨﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ
ﻋﺰﺕ ﻭ
ﺁﺯﺍﺩﮔﯽ ﺑﯿﻦ ﺗﺎ ﮐﺠﺎ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺩﺷﻤﻨﺶ ﻫﻢ ﺁﺏ ﻣﯽ‌ﺑﻨﺪﺩ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ
ﺩﺍﻭﺭﯼ ﺑﯿﻦ ﺑﺎ ﭼﻪ
ﻗﻮﻣﯽ ﺑﯽ‌ﺣﯿﺎ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺑﻌﺪ ﺍﺯﯾﻨﺶ ﺻﺤﻨﻪ‌ﻫﺎ ﻭ ﭘﺮﺩﻩ‌ﻫﺎ ﺍﺷﮑﺴﺖ ﻭ
ﺧﻮﻥ
ﺩﻝ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﻦ ﭼﻪ
ﺭﻧﮕﯿﻦ ﺳﯿﻨﻤﺎ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺳﺎﺯ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻫﺮ ﺯﺧﻢ ﭘﯿﮑﺎﻥ
ﺯﺧﻤﻪ‌ﺋﯽ
ﮔﻮﺵ ﮐﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﭘﺮ
ﺍﺯ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻧﻮﺍ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺩﺳﺖ ﺁﺧﺮ ﮐﺰ ﻫﻤﻪ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺷﺪ ﺩﯾﺪﻡ ﻫﻨﻮﺯ
ﺑﺎ ﺩﻡ ﺧﻨﺠﺮ
ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺁﺷﻨﺎ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺷﻤﺮ ﮔﻮﯾﺪ ﮔﻮﺵ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ
ﺟﺎﯼ ﻧﻔﺮﯾﻦ ﻫﻢ
ﺑﻠﺐ ﺩﯾﺪﻡ ﺩﻋﺎ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(
ﺍﺷﮏ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﮔﻮ ﺑﯿﺎ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ
ﮐﺎﻧﺪﺭﯾﻦ ﮔﻮﺷﻪ
ﻋﺰﺍﯾﯽ ﺑﯽ‌ﺭﯾﺎ ﺩﺍﺭﺩﺣﺴﯿﻦ)ﻉ(

سلام

One day a fisherman got up very
early in the morning. There was not
enough
the stone into the sea. While having
the last stone in the hand. the sun
came up then he saw that the stone
was a diamond. He left for his
misfortune of throwing all of them
into the sea...

ﺭﻭﺯﻱ ﻣﺎﻫﻲ ﮔﻴﺮﻱ ﺻﺒﺢ ﺯﻭﺩ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻴﺪﺍﺭ
ﺷﺪ.ﻫﻮﺍ ﺯﻳﺎﺩ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﺒﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﺮﻭﺩ.ﺍﻭ
ﺑﻘﭽﻪهایی ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﺩﻳﺪ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ
ﺑﮕﺬﺭﺍﻧﺪ.ﺍﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﺳﻨﮓ ﺩﺭ ﺩﺭﻳﺎ
ﻛﺮﺩ ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺳﻨﮓ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺶ ﺑﻮﺩ
ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺑﺎﻻ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻨﮓ ﻳﻚ
ﺍﻟﻤﺎﺱ ﺑﻮﺩ.ﺍﻭ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﺪﺷﺎﻧﺴﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ
ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﻫﻤﻪ ﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺩﺭﻳﺎ ﺩﺍﺷﺖ ﺭﻓﺖ.

**....
ﭘﺮﺳﺘﻮ ﻫﺎ ﭼﺮﺍ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩﯾﺪ
ﺟﺪﺍﯾﯽ ﺭﺍ ﺷﻤﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩﯾﺪ
ﺧﻮﺷﺎ ﺁﻧﺎﻧﮑﻪ ﺩﻟﺪﺍﺭﯼ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ
ﺑﻪ ﻋﺸﻘﻮ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﮐﺎﺭﯼ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ
ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﺭﻫﺎﯾﯽ
ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺩﺭﺩ ﺟﺪﺍﯾﯽ
ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﭼﻪ ﺁﺳﺎﻥ
ﻭﻟﯽ ﻗﻠﺒﻢ ﺯ ﻭﺍﮊﻩ ﺍﺵ ﭼﻪ ﺳﻮﺯﺍﻥ
ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ
ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ﻃﻠﻮﻋﻢ
ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ﻏﺮﻭﺑﻢ
ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻣﯿﺪﻡ
ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻣﯿﺪﻡ

ﺑﺎﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ٬ ﺑﺎ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ﺑﺮ ﺑﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﮐﻮ؟ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﮐﻮ؟ ﺁﻥ ﺩﻝ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﺕ ﮐﻮ؟ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﮐﻮ؟ ﻓﺼﻞ ﺧﻮﺏ ﺳﺎﺩﮔﯽ ﮐﻮ؟ ﯾﺎﺩﺕ ﺁﯾﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮔﺮﺩﺵ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺩﯾﺮﯾﻦ؟ ﭘﺲ ﭼﻪ ﺷﺪ ﺩﯾﮕﺮ٬ ﮐﺠﺎ ﺭﻓﺖ؟... ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺧﻮﺏ ﻭ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﺩﺭ ﭘﺲ ﺁﻥ ﮐﻮﯼ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺗﻮ٬ ﺁﺭﺯﻭ ﻫﺴﺖ؟ ﮐﻮﺩﮎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺩﯾﺮﻭﺯ،ﻏﺮﻕ ﺩﺭ ﻏﻤﻬﺎﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﯾﺎﺩ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ،ﺁﺭﺯﻭﻫﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ... ...ﺑﺎﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ٬ ﺑﺎﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ﺑﺮ ﺑﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯽ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺑﯽ ﺑﻬﺎﻧﻪ،ﺷﺎﯾﺪﻡ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺧﺎﻧﻪ !

ﺗﺎ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﮐﺸﺖ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻏم ﺑﯽ ﻫﻤﻨﻔﺴﯽ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺧﻔﺘﯿﻢ ﻫﻤﻪ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﯾﻢ ﻫﻤﻪ ﯾﺎﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﻗﺪﺭ ﺁﻥ ﺷﯿﺸﻪ ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﻧﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺷﮑﺴﺖ

__________________ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﺖ ﺑﻪﻧﻮﺷﺘﻦ ﺁﺷﻨﺎﺳﺖ ﺩﻟﺖ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺩﻝ ﺧﺴﺘﻪﯼ ﻣﺎﺳﺖ ﺩﻝ ﺩﺭﯾﺎ ﺭﻭ ﻧﻮﺷﺘﯽ ﻫﻤﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻭﻧﻮﺷﺘﯽ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﻭ ﺑﻨﻮﯾﺲ ﺑﻨﻮﯾﺲ ﻫﺮ ﭼﻪﮐﻪ ﻣﺎ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺍﻭﻣﺪ ﺑﺪ ﻗﺼﻪ ﻫﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﻭﺑﺪﺗﺮ ﺍﻭﻣﺪ ﺑﮕﻮ ﺍﺯ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﭼﺎﺭﯾﻢﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﻢ ﻧﻤﯽ ﺷﻤﺎﺭﯾﻢﺑﻨﻮﯾﺲ ﺍﺯ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻓﺮﺍﺭﯾﻢ ﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦﭘﺎﯾﯿﺰ ﺑﺪ ﻓﮑﺮ ﺑﻬﺎﺭﯾﻢ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪ ﺍﺯﺑﺲ ﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﭘﺎﯼ ﻣﻦ ﺁﺑﻠﻪ ﺯﺩ ﺑﺲ ﮐﻪﺩﻭﯾﺪﻡ ﺗﻮ ﺍﮔﺮ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﯼ ﻣﺎ ﺭﻭ ﺧﺒﺮ ﮐﻦ ﭼﺮﺍﺍﻭﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺗﻮﯾﯽ ﻣﻦ ﻧﺮﺳﯿﺪﻡ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺍﺯﺷﮑﻨﺠﻪ ﺯﺍﺭ ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺘﯽ ﺍﺯ ﻏﺒﺎﺭ ﺑﯽ ﺳﻮﺍﺭﺷﺐ ﮔﺬﺷﺘﯽ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﺎﺯﻩﺩﯾﺪﯼ ﺑﺎﺩﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﯼ ﺩﺭﯾﺎ ﮐﺸﯿﺪﯼﺑﻨﻮﯾﺲ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻋﺸﻘﻮ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯿﻢ ﺣﺮﻑ ﺧﺎﻟﯽﺯﺩﯾﻢ ﻭ ﻗﺎﻓﯿﻪ ﺑﺎﺧﺘﯿﻢ ﺑﮕﻮ ﺍﺯ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺗﻮﺧﻮﻧﻤﻮﻥ ﻏﺮﯾﺒﯿﻢ ﻟﺤﻈﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﺭ ﻭﺩﺭ ﻓﺮﯾﺒﯿﻢ ﺑﮕﻮ ﺍﺯ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﭼﺎﺭﯾﻢﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﻢ ﻧﻤﯽ ﺷﻤﺎﺭﯾﻢ ﺩﻝﺩﺭﯾﺎ ﺭﻭ ﻧﻮﺷﺘﯽ ﻫﻤﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻭ ﻧﻮﺷﺘﯽ ﺩﻝ ﻣﺎﺭﻭ ﺑﻨﻮﯾﺲ

... بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم ، همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشت مشوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم ، شدم آن عاشق دیوانه که بودمدر نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید ، باغ صد خاطره خندیدعطر صد خاطره پیچید ، یادم آمد که شبی با هم از آنکوچه گذشتیم پر گشودیم و درآن خلوت دلخواسته گشتیم ، ساعتی بر لب آن جوی نشستیم تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت ، من همه محو تماشای نگاهت آسمان صاف و شب آرام ، بخت خندان و زمان رام خوشه ماه فرو ریخته در آب، شاخه ها دست بر آورده به مهتاب شب و صحرا و گل و سنگ ،همه دل داده به آواز شباهنگ یادم آید تو به من گفتی از این عشق حذر کن ، لحظه ای چند بر این آب نظر کن آب آیینه عشق گذران است، تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است باش فردا که دلت با دگراناست ، تا فراموش کنی چندی از این شهر سفر کنبا تو گفتم حذر از عشق ؟ندانم ، سفر از پیش تو ؟هرگز نتوانمروز اول که دل من به تمنای تو پر زد ، چون کبوتر لب بام تو نشستم تو به من سنگ زدی من نهرمیدم نه گسستم ، بازگفتم که تو صیادی و من آهوی دشتم تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم ، حذر از عشق ندانمسفر از پیش تو هرگز نتوانم نتوانم ، اشکی از شاخه فرو ریخت مرغ شب ناله تلخی زد و بگریخت ، اشک در چشم تولرزیدماه بر عشق تو خندید ، یادم آید که دگر از تو جوابی نشنید م پای در دامن اندوه کشیدم ،نگسستم نرمیدمرفت در ظلمت غم آن شب وشبهای دگر هم ، نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم ، بی تو اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم 

123Friendster.com - More Good Night Comments

*ﻓﺮﻭﻍ ﻓﺮﺧﺰاﺩ* ﭘﺸﺖ ﺷﻴﺸﻪ ﺑﺮﻑ ﻣﻴﺒﺎﺭﺩ ﭘﺸﺖ ﺷﻴﺸﻪ ﺑﺮﻑ ﻣﻴﺒﺎﺭﺩ ﺩﺭ ﺳﻜﻮﺕ ﺳﻴﻨﻪ ﺍﻡ ﺩﺳﺘﻲ ﺩﺍﻧﻪ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻣﻴﻜﺎﺭﺩ ﻣﻮ ﺳﭙﻴﺪ ﺁﺧﺮ ﺷﺪﻱ ﺍﻱ ﺑﺮﻑ ﺗﺎ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﭼﻨﻴﻦ ﺩﻳﺪﻱ ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﺑﺎﺭﻳﺪﻱ...ﺍﻱ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﺑﺮ ﺳﺮ ﮔﻮﺭﻡ ﻧﺒﺎﺭﻳﺪﻱ ﭼﻮﻥ ﻧﻬﺎﻟﻲ ﺳﺴﺖ ﻣﻴﻠﺮﺯﺩ ﺭﻭﺣﻢ ﺍﺯ ﺳﺮﻣﺎﻱ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﻴﺨﺰﺩ ﺩﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﻗﻠﺒﻢ ﻭﺣﺸﺖ ﺩﻧﻴﺎﻱ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺩﻳﮕﺮﻡ ﮔﺮﻣﻲ ﻧﻤﻲ ﺑﺨﺸﻲ ﻋﺸﻖ ﺍﻱ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﻳﺦ ﺑﺴﺘﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﺍﻡ ﺻﺤﺮﺍﻱ ﻧﻮﻣﻴﺪﻳﺴﺖ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ‚ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻫﻢ ﺧﺴﺘﻪ

123Friendster.com - More Good Day Comments


123Friendster.com - More I Miss You Comments


123Friendster.com - More I Miss You Comments

ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﺑﺪ ﮐﻨﻢ ﺗﻮﺭﺍ ﺑﻨﺪﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺴﻴﺎﺭﺍﺳﺖ ﺗﻮ ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﻧﮑﻨﻲ ﻣﺮﺍ ﺧﺪﺍﻳﻲﺩﻳﮕﺮ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟؟؟؟

به خداحافظي تلخ تو سوگند، نشد
که
تو
رفتي و دلم ثانيه ‏اي، بند نشد
لب
تو
ميوه‏ ي ممنـوع ولي لب‏هـايم
هرچه از طعم لب سرخ
تو
دل کند، نشد
با چراغي همه جا گشتم و گشتم در شهر
هيچ کس، هيچ کس اينجا به
تو
مانند نشد
هر کسي در دل من جاي خودش را دارد
جانشين
تو
در اين سينه خداوند، نشد
خواستند از
تو
بگويند شبي
شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتنـد؛ نشــد!
‏

به خداحافظي تلخ تو سوگند، نشد
که
تو
رفتي و دلم ثانيه ‏اي، بند نشد
لب
تو
ميوه‏ ي ممنـوع ولي لب‏هـايم
هرچه از طعم لب سرخ
تو
دل کند، نشد
با چراغي همه جا گشتم و گشتم در شهر
هيچ کس، هيچ کس اينجا به
تو
مانند نشد
هر کسي در دل من جاي خودش را دارد
جانشين
تو
در اين سينه خداوند، نشد
خواستند از
تو
بگويند شبي
شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتنـد؛ نشــد!
‏

هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد خداش در همه حال از بلا نگه دارد حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست که آشنا سخن آشنا نگه دارد دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای فرشته​ات به دو دست دعا نگه دارد گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان نگاه دار سر رشته تا نگه دارد صبا بر آن سر زلف ار دل مرا بینی ز روی لطف بگویش که جا نگه دارد چو چو گفتمش که دلم را نگاه دار چه گفت ز دست بنده چه خیزد خدا نگه دارد سر و زر و دل و جانم فدای آن یاری که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد غبار راه راهگذارت کجاست تا حافظ به یادگار نسیم صبا نگه دار